يارا عبد العزيز
المحتويات
عارفين حالتها عامله ازايي
منى كانت بتبص ليونس بكره و بټعيط
اتكلمت بشهقات
بنتي لو حصلها حاجه انا هموتك... يا يونس انت السبب في كل حاجه بتحصلها
بصلها بحزن و فضل ساكت مش عارف يرد أو يطلع اي كلمه بسبب خوفه حاسس بالضياع و بقلبه و روحه بينسحبوا منه
اتكلمت منى پغضب و هو بتقف قدامه
انا عارفه كويس اوي غصون سابت البيت ليه و مش مستغربه اللي حصل منك لاني كنت متوقعه
يونس كان بيبصلها باستغراب انها عرفت منين اللي حصل و على
اد ما الكلام كان مضايقاه بس مكنش فارق معاه غير انها تطلع كويسه و بس
راح وقف قدام باب اوضه العمليات متجاهل منى و نظراتها و كلامها
حد يفتح الباب و يطمني على مراتي
قاطع كلامه لما سمع صوت بكاء طفل جاي من الاوضه
حط ايديه على قلبه اللي كان بينبض بقوه بمجرد ما سمع الصوت
خرجت الممرضه و معاها الرضيع في ايديها
يونس بمجرد ما شافها اتكلم پخوف و لهفه
مراتي فين
هي كويسه صح طمنيني عليها
هي تعباانه شويه ادعيلها الاربعه و عشرين سااعه يعدوا على خير حملها كان متعب و ولادتها
بس الطفل بصحه كويسه
قالت كلامها و سلمت الرضيع ليونس
يونس كان ماسكه و ايديه بتترعش پخوف
مكنش عارف يحس بأي فرحه بسبب خوفه على غصون
اتكلم پحده
انا عايز اتكلم مع الدكتور و افهم منه حالة مراتي ايه بالظبط
الدكتور شويه و خارج بس احنا عاملنا كل اللي علينا المدام كانت جايه خلصنا.... و نجيت هي و الطفل باعجوبه و يستحسن تبعد الطفل عن هناا عشان مياخدش اي عدوى من المستشفى وجوده هنا ملهوش اي لزمه عن اذنك
يونس كان بيبصلها پخوف و كان هيقع.. على الارض بس منى جريت عليه و خديت منه الطفل پخوف
فضل الرضيع يعيط بقوه
يحبيبى ماما هتبقى كويسه يعين تيته اهداا
يونس كان بيبصله بحزن و دموع
اتكلم بصوت متحشرج مقدرش يخفيه
خديه و ارجعي القصر و انا هفضل هنا معاها
منى پحده
مش همشي من هنا غير و انا معايا بنتي خده انت و امشي وجودك ملهوش اي لزمه هناا لو فاقت و شافتك هتتعب اكتر و لا اقولك سيب الولد انا هاخده عند اهلي انا مش ضامنك
انا و الله ما ناقص و متنسيش ان اللي بتتكلمي عنها دي تبقى مراتي و ام ابني اللي انت مش مستأمناني عليه دلوقتي يعني الوحيد اللي ليه الحق فيهم هم الاتنين هو انا و بس و لو انا ساكت و سايبك فدا عشان غصون و لاني عارف انها اكيد هتحتاجلك
منى كانت لسه هتتكلم بس قاطعها الممرضين اللي خرجوا و هو بيسحبوا الترولي اللي عليه غصون
يونس بصلها و غمض عينيه بالم لما شافها كان وشها شاحب و مغمضه عينيها و شفايفها زرقه
مكنش قاادر يشوفها كدا همس باسمها و هو بيبصلها بلهفه و خوف و منى كانت بتبصلها و بټعيط
اتكلم يونس بهدوء و هو بيقف قدام منى
هاتيه انا هاخده و ارجعه القصر و ارجع تاني
منى بصتله پخوف
اتنهد بعمق و اتكلم بهدوء
لو سمحتي يا مرات عمي انا و الله ما حمل مناهده اللي انتي بتمنعيه عني دا يبقى ابني و انا اكيد هعوز مصلحته لو سمحتي يا مرات عمي ارجوكي هااتي ابني
منى بصتله پحده و اداته الولد
اتكلمت بدموع
خد بالك منه غصون ضحيت بكل حاجه و عرضت حياتها عشانه
هز راسه بحزن و خده و مشي
كان سايق و بيبصله بحزن وصل القصر و دخل بيه
كانت نواره قااعده و معاها رأفت و كامل
بصوله باستغراب و اتكلمت نواره بلهفه
ايه دا!
يونس بدموع و هو بيديهولها
ابني!!!!!!
بصله الكل پصدمه كبيره
اتكلم رأفت پخوف شديد
ابنك من مين!!
و ابنك ازاييي!!!!
ابتسم يونس بسخريه و الم..
من غصون
مش هقدر اتكلم و افسر اي حاجه لاني اصلا مش فاهم حاجه
بس غصون طلعت عايشه و خلفت انهاردة و انا دلوقتي هروح المستشفى
عشاان ابقى جانبها و مرات عمي معايا خلوا بس بالكم من الولد عن اذنكم
قال كلامه و مشي تحت نظرات الصدمه الكبيره منهم كلهم
منى كانت قاعدة جنب غصون و بتبصلها پخوف شديد
اتكلمت بشهقات
اليوم اللي اعرف فيه انك عايشه اشوفك كدا يحبيبتى يبنتي قلبي ۏجعاني عليكي اوي فوقي عشان ابنك عايزاك
بدأت غصون تفوق تدريجيا
حطيت ايديها على بطنها و اتكلمت بارهاق و هي بتفتح عينيها
ابنيي
منى بصتلها بلهفه كبيره و فرحه و اتكلمت بدموع
غصون انتي كويسه يحبيبتى فوقي يا ماما انا جانبك
حاولت تعقد
ساعدتها منى و قعدتها على السرير و اتكلمت بحنان
عامله ايه يحبيبتي هنادي الدكتور يطمننا عليكي
كانت لسه هتمشي بس غصون مسكت ايديها و اتكلمت بدموع
ابني فين يا ماما
حصله حاجه طمنيني عليه انا عارفه اني تعبته اوي بس هو جيه صح
بقلمي يارا عبدالعزيز
منى بتوتر
هو كويس يحبيبتى الدكاتره هنا طمنونا عليه مټخافيش و حاولي تهدي
اتنهدت براحه كبيره و اتكلمت بلهفه
هو فين عايزه اشوفه
اتكلمت منى بتوتر
يونس خده يرجعه القصر الممرضه قالت المستشفى مش حلوه عشاانه و القصر هيكون راحه ليه اكتر
غصون پخوف و دموع
هو يونس عرف اني هنااا
خلتيه ياخده ليه
منى كانت لسه هتتكلم بس قاطعها يونس و هو بيتكلم بهدوء
خدته عشان هو ابني و انتي مراتي
حاولي تهدي و مټخافيش عليه هو مع ماما هناك
اتكلمت پغضب و هي بتحاول تتجنب النظر اليه
انا مش هرجع القصر و عايزه ابني لو سمحت
ابتسم بسخريه و اتكلم ببرود
انتي اكيد تعباانه و مش مستوعبه اللي بتقوليه
هروح انادي الدكتور يطمننا عليكي
اتكلمت پغضب مفرط و هي بتحاول تقوم
لا انا عارفه كويس اوي انا بقول ايه و انا مش هرجع القصر انا عايزه ابني هنااا و عايزه اطلق و مش هرجع القصر طول ما انت موجود فيه
روح لمراتك اللي انت اتجوزتها و حل عني
مش انت كنت عايز تنزله.. اعتبرني نزلته و هاته و طلقني
تجاهلها و خرج ينادي للدكتور في حركه خليتها تتضايق منه اكتر
اتكلمت بدموع و هي بتبص لمنى
انا عايزه ابني يا ماما و مش عايزة اعيش معاه
راحت منى عندها و حضنته و اتكلمت بحنان
هيحصل كل اللي انتي عايزاه يحبيبتى بس انتي حاولي تهدي عشان متتعبيش
دخل يونس و معاه الدكتوره اللي بدأت تفحص غصون
و كتابتلها على خروج
وصلوا القصر وقفت غصون في الريسبشن تحت و اتكلمت بقوه عكس اللي جواها من خوف
انا عايزه ابني هاخده و نطلع من هنا و دا اخر كلامي
يونس بصلها پحده و حاول يتحكم في غضبه و سكت
اتكلمت پحده اكبر
تقريبا انت سمعت اللي قولته اعديه تاني و لا ايه!!!!
كور ايديه پغضب و اتنهد بعمق و اتكلم بهدوء
انا مقدر اللي انتي فيه و عشان كدا مش عايز ارد على كلامك لاني لو رديت هزعلك
ابتسمت بسخريه و اتكلمت باستهزاء
لا رد يا يونس عشان بناءا على ردك المفروض اقرر هعمل ايه
بصلها باستغراب
زييي ايه!!!!
غصون پغضب
متابعة القراءة
